Metro – Szynowy środek komunikacji w mieście zasilany prądem elektrycznym. Stosuje się go na obszarach zurbanizowanych, charakteryzujących się znacznym zagęszczeniem ludności i rosnącymi odległościami. Jego trasy są całkowicie wydzielone z ruchu po to, aby wyeliminować zakłócenia powodowane przez kolizje z ruchem pojazdów samochodowych lub pieszym. Z konieczności ograniczania komunikacji indywidualnej oraz dla oszczędności terenów miejskich a także z uwagi na unikanie sytuacji kolizyjnych zasadniczo buduje się je pod ziemią.

Zdaniem prof. Jana Józefa Podoskiego (1904 – 1998; inżynier trakcji elektrycznej, profesor Politechniki Warszawskiej) metro jest jednym z podsystemów szybkiej kolei miejskiej. Można je określić „jako całkowicie bezkolizyjną trasę lub sieć, wyposażoną w specjalne pojazdy przeznaczone do wysokich peronów i do szybkiej wymiany podróżnych, obsługującą przede wszystkim obszary miejskie i prowadzoną całkowicie lub częściowo pod ziemią. Stacje i przystanki metra umożliwiają bezkolizyjny przepływ podróżnych, niezależny od potoków ruchu ulicznego.”

Istnieją odmiany szybkiego metra na liniach wybiegających na obszar strefy podmiejskiej. Na tych liniach przystanki są rzadsze a komfort jazdy wyższy, z reguły przejawiający się zainstalowaniem miejsc siedzących. Przykładem jest Reseau Express Regional (RER) w regionie paryskim i Bay Area Transit (BART) w regionie San Francisko.

Wagony pociągów metra są szersze i dłuższe od tramwajowych. Metro rozwija większe prędkości niż tramwaj.